[คลายเครียด] นิยาย หนุกๆ(มั้ง) (--;)

[elf_suju]

ต้องขออภัยถ้าหากพิมผิดหรือตกหล่น


ความรัก...ฐานะ.
.
.
.

(ตัวละครหลัก)


ลีทึก / ปาร์คจองซู (นักเรียนยากจน)


ฮันเฮจิน (คุณหนูผู้ร่ำรวยและเอาแต่ใจ)

.
.
.
.
.


ผมชื่อลีทึก ผมมีเรื่องราวที่อยากจะนำมาเล่าให้ทุกคนฟัง

หวังว่าเรื่องราวเรื่องนี้ จะประทับใจ คนอ่านทุกๆคนนะครับ

ความรักคือสิ่งที่สวยงามที่สุดในโลก

ความรักเปลี่ยนคนทั้งคนได้

เงินทองไม่ใช่สิ่งสำคัญที่สุดในชีวิต

ความรักต่างหาก.....ที่สำคัญ

เปิดใจไปกับเรื่องราวของผมนะครับ

แล้วคุณจะรู้ว่า ความรักสวยงามมากแค่ไหน












“ลีทึก!!!ช่วยอะไรฉันหน่อยสิ!!!”พ่อหนุ่มหัวหน้าห้องที่ชื่อโมแทอีเดินเข้ามาหาลีทึก พร้อมกับเอาเรื่องที่น่าจะเป็นเรื่องที่น่าดีใจสำหรับลีทึกมาบอก
“อะไรเหรอครับ?”ลีทึกถาม ในขณะที่กำลังนั่งลอกการบ้านให้เพื่อนๆอยู่(ค่าจ้างเล่มละพันวอน)หน้าตาหัวหน้าห้องดูจะเป็นเรื่องสำคัญจริงๆ
“ช่วยเทคแคร์คนๆนึงให้หน่อยสิ!!”โมแทอีพูดอย่างไม่มั่นใจนัก ลีทึกถามกลับอย่างสงสัย
“ใครกันเหรอครับ?”โมแทอีหยิบรูปขึ้นมาให้ดู แว๊บแรกที่ลีทึกเห็น เขาว่าเธอก็น่ารักดี หน้าตาดูเป็นคนขี้เอาแต่ใจ ถือตัว แต่ดวงตาที่ดูใสซื่อเสมอนั้น บ่งบอกว่าเธอไม่ใช่คนเลวร้ายอะไร
“นี่ ฮันเฮจิน เป็นลูกเจ้าของโรงเรียนนี้ เขาเป็นคนที่เอาใจยากมาก ไม่มีใครเขารับงานเทคแคร์นี้เลย ลีทึกช่วยหน่อยได้มั้ย? ขอร้องล่ะ!!ทุกคนโยนงานนี้มาให้ฉันหมด งานที่ฉันมีอยู่ฉันก็แทบจะทำไม่หมดอยู่แล้วน้า!!ช่วยหน่อยสิ!!”โมแทอี เขย่าแขนลีทึกไปมา ยืนประกบมือถูไปมาเป็นท่าขอร้องอยู่อย่านั้น ถ้าคนอื่นไม่อยากทำขนาดนั้น แล้วเขาจะยอมเสี่ยงไปทำเหรอ??
“คนอื่นเขายังไม่ยอมทำเลย แล้วคุณหัวหน้าห้องคิดว่าผมจะยอมเหรอ??”ลีทึกถามลองเชิง ได้ยินดังนั้น โมแทอีก็กลัวว่าลีทึกจะไม่ยอมช่วยเขา โมแทอีรีบทรุดลงไปคุกเข่าที่พื้นทันที ลีทึกตกใจมาก รีบนั่งลงไปที่พื้นตามโมแทอีทันที
“ช่วยฉันทีเถอะนะ!!!ขอร้องล่ะ”โมแทอีถึงขั้นกับคำนับให้เลยทีเดียว ลีทึกรีบคว้าหัวของเขา ไม่ให้โมแทอีคำนับลงไปได้อีก
“แต่.....”
“มีค่าจ้างให้ด้วยนะ!!เดือนละแสนวอน เอามั้ย? ขอร้องล่ะ!!ช่วยทีสิ!!”โมแทอีคำนับใหญ่ ได้ยินคำว่าแสนวอน ลีทึกก็ตาลุกวาว ตั้งแสนวอน!!!ทำไมถึงไม่มีใครรับทำงานนี้เลยล่ะ เงินก็ได้ แค่เทคแคร์ผู้หญิง มันจะไปยากอะไร!!
“มีค่าจ้างก็ไม่บอก ตกลง!!ฉันรับงานนี้!!”ลีทึกตบปากรับคำอย่างไม่ทันคิดอะไร!!!

======================================

“เอาล่ะ!!วันนี้ครูมีเพื่อนใหม่จะมาแนะนำให้พวกเธอรู้จักนะ เขาเพิ่งย้ายมาจากห้อง Bหน่ะจ๊ะ ดูแลเขาหน่อยนะ เฮจิน!! เข้ามาสิจ๊ะ!!
สาวน้อยหน้าตาหยิ่งยะโสนิดๆ ผมยาวดำขลับราวกับได้รับการดูแลมาอย่างดี เธอเดินเข้ามาอย่าสง่าผ่าเผย ไม่มีท่าทีเก้อเขินแม้แต่เล็กน้อย แต่ลีทึกไม่ชอบสายตาแบบนั้นของเธอเลย สายตาที่มองคนอื่นอย่างดูถูกแบบนั้น
“สวัสดี...ฉันชื่อ ฮันเฮจิน ...”เธอเดินเข้ามาแล้วพูดห้วนๆแบบมะนาวไม่มีน้ำ ลีทึกมองอย่างไม่อยากจะเชื่อ เขาต้องมาดูแลผู้หญิงนิสัยไม่น่ารักอย่างนี้หน่ะเหรอ? ฮันเฮจิน พูดจบ ก็เดินเข้ามาทันทีไม่มีการคำนับใดๆทั้งสิ้นครูประจำชั้นของห้องเรามองเธออย่างงงๆ
“งั้นเธอก็นั่งข้างๆปาร์คจองซูก็แล้วกันนะ เขาจะเป็นคนดูแลเธอ”อาจารย์บอก เฮจินมองไปที่ๆนั่งว่างๆข้างๆลีทึก แล้วหันมามองลีทึก เธอขมวดคิ้ว นั่นเป็นอาการที่ลีทึกไม่ชอบเลยซักกะนิด
“อาจารย์ค่ะหนูไม่อยากนั่งตรงนี้...หนูอยากนั่งริมหน้าต่าง”เธอชี้ไปที่โต๊ะริมหน้าต่างตัวหลังสุด คนที่นั่งอยู่ตรงนั้นรีบลุกให้เธอทันที
“นั่งตรงนี้แหละดีแล้ว นั่งหลังฉันมองไม่เห็น”ลีทึกเงยหน้าบอกเฮจิน เธอจ้องเขาเขม็ง ไม่เคยมีใครกล้าขัดใจเธอมาก่อน
“นายมีสิทธิ์อะไรมาสั่งฉัน”เฮจินจ้องลีทึกอย่างท้าทาย ลีทึกลุกขึ้นยืน ประชันสายตากับเฮจิน เขาไม่ชอบท่าทางหยิ่งยะโสของเธอเลย
“ฉันสายตาสั้น...มองไม่ค่อยเห็น ไปนั่งไกลๆ เธอก็จะเรียนไม่รู้เรื่องเอาด้วยนะ”ลีทึกพูดอย่างหวังดี แต่คำตอบที่ได้รับกลับมา เขาแทบอยากจะต่อยผู้หญิงดูซักคน
“สายตาสั้นก็เรื่องของนายสิ!!ไปซื้อแว่นมาใส่ไป๊!!ฉันจะนั่งตรงนี้ก็จะนั่งตรงนี้ นายไม่มีสิทธิ์มาขัดใจฉัน!!”เฮจินพูด ลีทึกชักทนไม่ไหวแล้ว แทบจะพุ่งเข้าไปต่อยซักหมัดอยู่แล้วเชียว
“เธอเป็นใครมาจากไหนถึงได้เอาแต่ใจตัวเองแบบนี้ห๊ะ!!!”ลีทึกโมโหแล้ว!!โมแทอีหัวหน้าห้องรีบมาคว้าตัวลีทึกไว้ก่อน
“เขาเป็นลูกเจ้าของโรงเรียน นายอยากโดนไล่ออกกลางอากาศเหรอไง!!ทำตามที่เธอบอกไป”โมแทอีกระซิบ แต่เฮจินก็ได้ยิน
“ได้ยินแล้วใช่มั้ยล่ะ!!ฉันเป็นลูกเจ้าของโรงเรียน นายไม่มีสิทธิ์จะมาสั่งฉัน เพราะฉัน...ไล่นายออกได้ทุกเมื่อ!!!!”พูดจบเฮจินก็เดินไปนั่งปุ๊ก!!ที่โต๊ะริมหน้าต่าง ลีทึกอยากจะทุ่มยายนี่ลงตึกจริงๆเลย แต่เมื่อนึกว่าต้องถูกไล่ออก เขาจึงรีบสงบปากสงบคำทันที แล้วย้ายของไปนั่งกับเธอ

======================================

ผ่านมาวันแล้ววันเล่าเธอก็ยังเอาแต่ใจเหมือนเดิมทุกอย่างไม่มีลดดีกรีลงเลยแม้แต่น้อย จนวันหนึ่ง ลีทึกต้องรีบกลับไปทำงานพิเศษอยู่แล้วตามปกติ ยัยเฮจินนึกบ้าอะไรขึ้นมา ชวนเขาไปเที่ยวขึ้นมาซะเฉยๆ
“ลีทึก...พาฉันไปเที่ยวหน่อยสิ!!”เฮจินพูด ในขณะที่เรียนวิชาพละกันอยู่ ลีทึกมองอย่างแปลกใจ แต่วันนี้เขาไปไม่ได้ เขาต้องไปทำงานพิเศษ
“ไม่ได้หรอก!!วันนี้ฉันไม่ว่าง”แต่เขาไม่ได้บอกว่าไม่ว่างเพราะอะไร ยัยแสบเฮจินก็โมโหขึ้นมาล่ะสิทีนี้
“นายมีธุระอะไรนักหนา เห็นรีบกลับทุกวันเลย ไม่ได้!!วันนี้นายต้องไปกับฉัน ฉันจะไปเที่ยว!!!”เฮจินพูดอย่างเอาแต่ใจเหมือนเคย ลีทึกมองหน้าเธออย่างเอือมระอา
“เธอไม่เอาแต่ใจตัวเองซักวันมันจะตายมั้ย? ฉันไปไม่ได้ก็ไม่ได้สิ!!นี่ฉันตามใจเธอมาเยอะแล้วนะ เธอก็เห็นใจฉันหน่อยเถอะ”ลีทึกพูดอย่างระอา เฮจินนิ่วหน้าใส่
“ไม่รู้ล่ะ!!วันนี้ฉันจะไปเที่ยว ไปเที่ยวๆๆๆๆ!!”เธอตะโกนคำว่าไปเที่ยวใส่หูลีทึก ลีทึกกำลังจะทนไม่ไหวแล้ว!!!
“พอแล้ว!!ก็ได้ๆๆ”ฉันจะพาไป แล้วก็เงียบได้แล้ว!!”ลีทึกหันไปเอามือปิดปากเฮจิน เธอจึงตีมือเขากลับ เขาล่ะอยากจะหักแขนหักขายัยกวนประสาทคนนี้จริงๆเลย ไม่น่ารับงานนี้มาเล้ย!!!ลีทึกรู้สึกว่าคิดผิดอย่างแรง

======================================


เย่ๆๆ part แรกได้ลงแล้ว
เป็นยังไงกันบ้าง
เม้นมาคุยกันได้นะ
ส่วน part ต่อๆๆไปจะลงให้ที่หลัง
อย่ากอ่านก้อเม้นเยอะๆๆนะ

อ๋อ คนแต่งชื่อ snow prince นะ ความจิงไม่ได้ชื่อนี้หรอกแต่ชอบอ่ะ(--

[fameeta]

นี่นี่...

อ่นแล้วน่ะ

ลงเร็วๆๆหน่อยดิ


จาได้อ่านอีกอ่ะ


รออยู่น่ะ

[polla]

ชอบ ๆ เราก้อ คอเกาหลีเมือนกัลลลลลลลลลลลล รอนานแล้วน๊า

[Rattakirs01]

เราอ่านแล้วนะสนุกมากเลย

เอามาโพสอีกดิจาได้อ่านอีก

[sbobetbangkok]

เราไม่เห็นรูปเลย SBOBET Academy

[andychuzley]

ขายเสื้อบอลทีมสโมสรดังเกรด A ราคาปลีกตัวละ 340 บาท ทีม แมนยู ลิเวอร์พูล เชลซี อาร์เซนอล บาร์เซโลนา รีลมาดริดและอีกหลายทีม

ส่วนเสื้อทีมชาติ ตอนนี้ยังมีเสื้อ ทีมชาติเยอรมัน และ ทีมชาติสเปนปักดาว อยู่นะครับ

----------------------------------------------------------------------------------------------
ดูรายการถ่ายทอดฟุตบอลฟรีได้ที่ SBOBETv ผลการแข่งขันสด ได้ทาง SBO Sports Book